سنجش مؤلفه های اثرگذار بر حس امنیت و حضور زنان در فضاهای شهری (مطالعه موردی: پارک شهر گرگان)

تحولات دهه­های اخیر سبب شده است تا امکانات جدید شهرهای امروز مانند گذشته قادر به تأمین آرامش و امنیت شهروندان نباشد. این مسأله نابهنجاری اجتماعی و در کنار آن بروز رفتارهای جرم خیز در نظام سکونت شهری جهان شده است از سویی وجود امنیت در فضاهای عمومی به خصوص احساس امنیت در زنان می­تواند در ارتقای الگوی فعالیت­های اجتماعی مؤثر باشد و مشارکتی بهتر را در صحنه­ی اجتماعی به وجود آورد. پژوهش حاضر با هدف بررسی مؤلفه­های اثرگذار بر ایجاد حس امنیت زنان در هنگام حضور در پارک شهر گرگان می­پردازد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی می­باشد. جهت جمع­آوری اطلاعات مورد نیاز، تعداد 382 پرسشنامه در میان بانوان استفاده کننده از پارک توزیع شده است. پایایی پرسشنامه­ها از طریق آزمون آلفای کرونباخ مقدار 81/0 بدست آمده است. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزار Spss، Excel و آزمون­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون پیرسون نشان می­دهد که بین شاخص­های محیطی پارک­ها با مقدار آزمون 0.275 و سطح معناداری  0.003 و شاخص وضعیت مبلمان شهری در پارک­ها با مقدار آزمون 0.493 و سطح معناداری  0.000 رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. نتایج آزمون رگرسیون نیز نشان می­دهد که متغیر وضعیت روشنایی در شب، متغیر تردد در شب، متغیر وضعیت پیاده­روها و معابر، متغیر بافت کالبدی محیط پارک و متغیر دسترسی بر حضور زنان در پارک تأثیرگذار می­باشند و رابطه اثرگذاری شاخص­های کالبدی پارک­ها بر ایجاد احساس امنیت زنان تأیید می­شود.